دانلود آهنگ نبش قبر از مرصاد الف با متن کامل

متن موزیک نبش قبر مرصاد الف

سنگ صبورم کی قدت زخم زبونم میزد هی
من که جوونم بی غمت میشم برگ خزون نبینمت
میوفتم از رو شاخه و خورد میشم زیر پای همه عابرا
اِنا لله چشمات ای یار بباره کاش هی راه به راه
مگه للهی دل دادی کم خریدم
نه به عشق بازی انگاری کج سلیقم
بله من مریضم کمه بستری شم
طناب شو پاهام کنه با صندلی قهر
دیگه وقتشه رفتنی شم
پیش من دلتم ندی پر
میشه ترکشه غم شریکم عزیزم
بغلم چترت نی دیگه
تا هوا بارونی میشه
عسلم اشکت چی میگه
مگه جات الان آروم نی پیشش
با مرام خوابوندی بی عشق
قلبو تو تابوت دیدی هی
هر دو تو کابوس میشم حیف
راشو گم کرد گل هر بار جلوت پژمرد
خوردم زمین چون حیله پروازو خوردم خب
حالا بیا رو قبر من شمعاتو روشن کن
من با تو مردم چون

تو شدی بد چقدر
هی لگد میزنی به نعش من
موندنی ترینه تو رفت که رفت
برنمیگرده حتی با نبش قبر

پشت دستم داغه اما
روی قلبم تیره عشق
زنده به گورم میکردی
تا میدیدم خیس چشمت
دیگه دستام موهاتو پیچ نمیدن
نفسام دیر رسیدن
پس خیالت راحت باشه
دیگه بهت گیر نمیدم میس نمیشم
فیلمه زندگیم تموم شد هق هقت زیرنویسم
یکه بزنه غمت به دله در به دره
من برسه دردسره تن به تنه جنگش اگه
گفتم دلو کم بشکن هی صبرش کمه زجرش نده
گفتی دلت بختش بده حقش غمه

دیدی گیره به هر جایی دلت تف به حقایق
دیدی ریشه تنهایی گره خورد به شقایق
دیدی روحم اومد جلو تنم حکم طلاقش
دیدی عمر دقایق

گفتم بده وضعیت فداتشم
قصد اذیت نداشتم
برات گلم عشق میخواستم
درار تو رخت سیاتم
اون از چشات اشکو پاک کرد
اومد به جاش گرد و خاکم
تو قهره بات جنگو باختم
همین یه متر جا مال من
تمومه دنیا مال تو
خار و بکار تو قلبمو
خودت برو دنبال گل
دنیای تو
خالیه از عشق نداری وجدانشو

درد دل خاک محبتم را با تو تقصیم میکنم
جایی که هیچ چیزی نمیتواند ما را از هم جدا کند
این نبش قبر سفر به عمق عشق ماست
سفری که از آنچه بودیم تبدیل به آنچه که هستیم شد

سنگتو به سینه زدم و سرم خورد به سنگ
برام گرون تموم شدی براش مفت
با قلبی که به عشقت مومنه کفره جنگ
ولی تو دنیای سیاه قلب تو قفله رنگ
گفتم پری از تنفر عوض شو
میزدی همش غر فقط تو
دیگه در اومد ستاره ابد چون
تیر خیانت به ماه شبم خورد
یعنی پر از تاریکیم دیگه نکنی از چشام توقع
دیگه نه دیدن بخواه نه من تورو

به هر چی از تو نیست فیصله میدم
من اون عقلم تو سرت دل زده میشم
لااقل بهش تکس نده پیشم
بی شرم باهات باهات آخر قصمه بی شک
این دفعه فرق داره چون خودم دیدم
وقتی سرت هی صداشو بلند میکرد
لب پرتگاهم و هی هولم میدن
خاطرات کسی که یه روز هولم میکرد

پیشمی پس واسه تو چرا دلم تنگ شده
فاصله بین ما هزار تا فرسنگ شده
نیستی و کنج دلم تو سنگر جنگ شده
صورتم ببین چقد یخ زده بی رنگ شده